Aktualności

Tydzień Biblijny

Męka Pańska

Triduum Paschalne

Nowy numer Powołania

Zawierzenie św. Józefowi

Opiekun Świętej Rodziny – Św. Józef, od czasów II Wojny Światowej, jest w sposób szczególny czczony w murach naszego domu seminaryjnego jako patron wspólnoty. 19 marca podczas porannej, uroczystej Eucharystii w kościele św. Michała Archanioła, wspólnota seminaryjna uczciła świętego Józefa. Mszy świętej przewodniczył i homilię wygłosił ks. rektor Rafał Kułaga.

 Winna zadziwiać nas delikatność i sprawiedliwość Józefa, który widząc, że Maryja spodziewa się dziecka, które nie jest jego dzieckiem, postanowił ją potajemnie oddalić. Według ówczesnego zwyczaju, w takiej sytuacji Józef powinien napiętnować swoją małżonkę. Ale Józef znał Maryję. Niczego nie rozumiał. Wolał jednak oddalić ją, bez publicznego oskarżania jej, i wystawić się w ten sposób samemu na zarzuty ze strony ludzi, niż jej zarzucić cokolwiek – tak głęboko był przekonany, że ona jest niewinna - mówił kaznodzieja. W czasach, gdy ojcostwo, zarówno fizyczne jak i duchowe, jest coraz mniej dostrzegalne i doceniane, św. Józef w cichości swojego serca pokazuje, że nadal warto być ojcem. Jak swoją ojcowską opiekę rozciągał nad Jezusem i Maryją tak również czyni nad nami, wypraszając potrzebne łaski – zaznaczył ks. Rektor, odwołując się do Listu Apostolskiego Ojca Świętego Franciszka o świętym Józefie – "Patris Corde".

Wieczorem, podczas uroczystych Nieszporów w kaplicy kleryckiej ks. Rektor dokonał aktu zawierzenia całej wspólnoty seminaryjnej świętemu Józefowi.

 Akt zawierzenia świętemu Józefowi

Święty Józefie, wybrany przez Boga na Opiekuna Pana naszego Jezusa Chrystusa i na Oblubieńca Przeczystej Bogarodzicy, racz przyjąć ofiary serc naszych i miłościwie wysłuchaj prośby, które Tobie w pokorze niesiemy.

Kościół święty, Diecezja i Seminarium nasze stają w obliczu nowych i trudnych wyzwań. Zdając sobie z tego sprawę i ufając możnemu orędownictwu Twojemu, do Ciebie się uciekamy. Twojej opiece się oddajemy i poświęcamy.

Patronie Kościoła świętego, Opiekunie naszego Seminarium, który niegdyś troskliwe strzegłeś i prowadziłeś Dziecię Jezus, prosimy Ciebie, utwierdź nas w niezachwianej wierności zasadom Kościoła Chrystusowego, zachowaj nas w sprawiedliwości i miłości, chroń nas w grożących niebezpieczeństwach.

Święty Józefie, zechciej zamieszkać w naszym seminaryjnym domu i naucz nas żyć z Jezusem i Jego Matką Maryją. Nasza obecność świadczy, że potrzebujemy i pragniemy uczyć się od Ciebie żyć wiarą, nadzieją i miłością. Stojąc przed Tobą w pokorze, przynosimy do Twoich stóp nasze powołanie, a w nim radości i troski, zwycięstwa i porażki, nadzieje i obawy.

Przybądź nam z pomocą, pociesz w naszych smutkach, obawach i bólach. Oddal od nas grożące nam niebezpieczeństwa. Dodaj otuchy i męstwa tym, którzy rozeznają dziś swoje powołanie. Twojej przemożnej opiece zawierzamy tych, którzy zostali przez Chrystusa powołani. Zawierzamy nasz seminaryjny dom: księży przełożonych i profesorów, diakonów, alumnów, siostry zakonne oraz pracowników świeckich. Zawierzamy całe nasze życie. Okaż nam, święty Józefie, jak dobry jesteś dla tych, którzy pragną pozostać na zawsze Twoimi wiernymi sługami.

Opiekunie Odkupiciela,
i oblubieńcze Maryi Dziewicy.
Tobie Bóg powierzył swojego Syna;
Tobie zaufała Maryja;
z Tobą Chrystus stał się człowiekiem.
O święty Józefie, okaż się ojcem także i nam,
i prowadź nas na drodze życia.
Wyjednaj nam łaskę, miłosierdzie i odwagę,
i broń nas od wszelkiego zła.

Święty Józefie, Ojcze i Opiekunie nasz, przyczyń się za nami. Amen.

Dzień skupienia

W sobotę nasza wspólnota przeżywała dzień skupienia. Tym razem rozważania wygłosił nam ks. Paweł Goliński - proboszcz z Włostowa.

Nowi lektorzy i akolici

W czwartek 25 lutego ks. biskup Krzysztof Nitkiewicz udzielił alumnom III i IV roku posług lektoratu i akolitatu. Wydarzenie to poprzedziły rekolekcje wielkopostne, które wygłosił alumnom ks. prof. Piotr Mazurkiewicz, wykładowca UKSW.

Nawiązując do słów Chrystusa z przeczytanej Ewangelii, bp Krzysztof Nitkiewicz podkreślił, że droga do tego, aby otrzymać wszystko czego potrzebujemy, zawiera się w proszeniu, szukaniu i kołataniu z ufnością do serca Boga.

Mówiąc następnie o tym, że droga formacji seminaryjnej jest długa i trudna, biskup zauważył, że polega ona nie tylko na dobrym przygotowaniu duchowym oraz intelektualnym. Każdy kleryk powinien przygotowywać się coraz mocniej, oczekiwać święceń na kolanach i bez oszczędzania siebie.

Po homilii ksiądz biskup odmówił modlitwy nad lektorami i akolitami oraz przekazał księgę Pisma Świętego i naczynie z komunikantami, czym wprowadził kleryków w ich nowe czynności.

Posługi lektora i akolity, to etapy w drodze do sakramentu kapłaństwa. Lektorowi wspólnota Kościoła powierza troskę o głoszenie Słowa Bożego, zaś akolita stanowi pomoc kapłana w posłudze ołtarza.

Rekolekcje wielkopostne

 Intra totus, mane solus, exi alius – wejdź cały, pozostań sam, wyjdź inny – tak określane są rekolekcje przez mistrzów życia duchowego. Od 21 do 25 lutego mogliśmy przeżywać w naszej wspólnocie seminaryjnej  ten szczególny czas pustyni, bycia sam na sam z Bogiem. W tym roku nauki wygłosił dla nas ks. prof. dr hab. Piotr Mazurkiewicz z UKSW.

W konferencjach ojciec rekolekcjonista przypomniał, że każda trudna, niezrozumiała sytuacja, którą Bóg dopuszcza na człowieka jest próbą wiary, jaką przeżył Abraham. Jest to swoisty zabieg wychowawczy ze strony Pana Boga, który służy wzrostowi wiary człowieka.

Innym razem ks. profesor uwrażliwiał nas na to, że gdy zabraknie w życiu kleryka lub kapłana żywej relacji z Jezusem Chrystusem na modlitwie, słuchaniu Słowa Bożego i Eucharystii to wszelka aktywność ewangelizacyjna, działania będą podyktowane własną korzyścią, interesownością. Życie powołanego będzie kierowane prawem ludzkiej ekonomii, kalkulacji, opłacalności. W efekcie jedynym celem życia powołanego będzie kariera kościelna, które zabija sensowność, trud i owoc wszelkiej pracy duszpasterskiej.

Aby ustrzec się tych zagrożeń, aby wszelkie działanie, praca duszpasterska miały sens i były owocne muszą brać swój początek z codziennej medytacji Słowa Bożego, modlitwy i Eucharystii. Bez tego fundamentu nie ma po co iść do świata – zaznaczył ojciec rekolekcjonista w jednej z konferencji. 

Poprzez rekolekcje mogliśmy nabrać sił duchowych, pogłębić swoją wiarę i spojrzeć na własne powołanie.  

Pragniemy podziękować wszystkim, którzy w tych dniach otaczali nas swoją modlitwą.

Imieniny ks. prof. Leona

W sobotę 20 lutego podczas porannej Eucharystii wspólnota seminaryjna świętowała imieniny oraz urodziny ks. prof. Leona Siweckiego. Mszy Świętej przewodniczył ks. Solenizant wraz z księżmi z zarządu. Homilię wygłosił rektor seminarium – ks. Rafał Kułaga.

Faryzeusze i uczeni w Piśmie z dzisiejszej Ewangelii polegali wyłącznie na własnej sprawiedliwości, która zaślepiła ich tak, że nie widzieli własnych grzechów i słabości. W konsekwencji postawili mur przed przychodzącym Bogiem, który niesie słabemu, choremu na duszy człowiekowi przebaczenie grzechów oraz koi rany grzechowe. Każdy z nas musi zrzucić ,,skorupę” fałszywej sprawiedliwości, która zamyka człowieka we własnym egoizmie i grzechu, blokując działanie łaski Bożej – zaznaczył kaznodzieja.

Ks. prof. Leon Siwecki jest w seminarium wykładowcą teologii dogmatycznej. Na zajęciach otwiera nasze serca, umysły na niezwykłą rzeczywistość Boga, która w zabieganej codzienności może zostać nieodkryta, niedoświadczona. Księdzu Profesorowi życzymy zapału oraz wytrwałości w posłudze kapłańskiej i naukowej.

Ekspiacyjna Droga Krzyżowa

W piątek 19 lutego w kaplicy seminaryjnej miała miejsce pokutna Droga Krzyżowa za grzechy wykorzystania seksualnego małoletnich. Nabożeństwu przewodniczył ks. biskup Krzysztof Nitkiewicz. Rozważania do poszczególnych stacji zostały przygotowane przez osoby skrzywdzone oraz tych, którzy niosą pomoc zranionym seksualnie. W tematykę rozważań do poszczególnych stacji wprowadzał ks. rektor Rafał Kułaga, natomiast tekst rozważań odczytywali księża profesorowie, klerycy i siostry zakonne.

Każda zraniona osoba nosi w sobie odbicie poranionej, oplutej twarzy Jezusa z chusty Weroniki. Niech ona odciśnie się głęboko w sercu każdego z nas, aby już nikt nie cierpiał z powodu osób poświęconych Bogu. Dodatkową tragedią, dołożoną do bólu skrzywdzonych jest brak skruchy ze strony oprawców oraz obojętność na grzech i ogromnych rozmiarów zło. Dlatego dzisiaj wszyscy wołamy do Miłosiernego Boga i prosimy o przebaczenie – powiedział biskup Krzysztof na zakończenie Drogi Krzyżowej.