Ostatnie pożegnanie Mateusza

Uroczystości pogrzebowe diakona Mateusza Niemca rozpoczęły się 8 września w kościele seminaryjnym p.w. św. Michała Archanioła w Sandomierzu. Mszy Świętej żałobnej przewodniczył ks. bp  Edward Frankowski. Homilię wygłosił ks. Szymon Brodowski, ojciec duchowny seminarium. Po Mszy św. odbyło się czuwanie modlitewne za śp. diakona Mateusza zakończone wspólną modlitwą różańcową oraz Apelem Jasnogórskim.

Dzień później uroczystości pogrzebowe odbyły się w parafii św. Jana Chrzciciela w Nisku, z której pochodził diakon Mateusz. Mszy św. przewodniczył ks. bp Krzysztof Nitkiewicz. W modlitwie żałobnej uczestniczyli licznie zebrani duchowni, a także parafianie z parafii rodzinnej oraz parafii w Kocudzy, gdzie posługiwał diakon Mateusz podczas praktyki duszpasterskiej.

Rozpoczynając liturgię pogrzebową, ks. bp Nitkiewicz podziękował rodzicom śp. diakona Mateusza za syna i złożył wyrazy współczucia całej rodzinie.

Homilię wygłosił ks. dr Rafał Kułaga rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu. Przypomniał o kruchości ludzkiego życia, a także o nieuchronności śmierci, wobec której wszyscy pozostają bezradni. Trzeba być gotowym, gdy nasza misja na ziemi dobiegnie końca. 

Po Mszy św. kondukt żałobny wyruszył na cmentarz w Nisku, gdzie zostało złożone ciało diakona Mateusza.

Diakon Mateusz Niemiec urodził się 26 kwietnia 1994 r. w Stalowej Woli. Należał do parafii św. Jana Chrzciciela w Nisku. Po ukończeniu Szkoły Podstawowej nr 5 w Nisku  uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. KEN w Stalowej Woli.  W 2013 r., po zdaniu egzaminu dojrzałości wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu. Niedługo przed święceniami kapłańskimi, które miał przyjąć w czerwcu tego roku uległ poważnemu wypadkowi. Od tego czasu przebywał w śpiączce w szpitalu w Lublinie. Miał zapewnioną troskliwą opiekę medyczną oraz otoczony był w całej diecezji modlitwą. Lekarze mimo ciągłych starań nie zdołali uratować jego życia. Zmarł 5 września w wieku 25 lat.

Mateusza cechowała pogoda ducha, życzliwość i chęć niesienia pomocy innym. Był zaangażowany w duszpasterstwo osób niesłyszących.  Wśród wychowawców seminarium duchownego oraz kolegów cieszył się bardzo dobrą opinią jako człowiek pracowity i odpowiedzialny. Jako taki pozostanie zapamiętany na zawsze.

Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie, a światłość wiekuista niechaj mu świeci, niech odpoczywa w pokoju wiecznym. Amen.